ඔංචිලි වාරම්

සිංහල අවුරුදු දිනවල ‘‘වැල් ඔංචිල්ලා’’ පැදපැද වාරම් (=සීපද) කියකියා පී‍්‍රත වීම් කුඩා ගැහැනු පිරිමි ළමයින් උත්සව පැවැත්වීමේ විශෙෂ අංගයකි. රට ඔංචිල්ලා, කතුරු ඔංචිල්ලා, බමර ඔංචිල්ලා, ආදී නොඑක් වර්ගයේ ඔංචිල්ලා පදිමින් වාරම් කියමින් තරුණ තරුණියෝ උත්සව පවත්වති. මෙන් ඔංචිලා වාරම් කිහිපයක්.

ඔංචිලි චිලි චිල්ල             මලේ

වැල්ල දිගට නෙල්ලි  කැලේ

සුළඟට රෙදි රැල්ල          ලෙලේ

ඔංචිලි පැද - පන්න           මලේ

රජ්ජුරුවෝ උඩයි             උඩයි

බිම ඉන්නේ වැසියො   තමයි

අහසෙ උඩ නගියි             නගියි

පදිමු අපිත් එහෙයි         මෙහෙයි

අත්ත උසං උසං               උසං

ජම්බු පොකුරු සිලිං            බිලිං

ලොකු අක්කේ පදිං             පදිං

ජම්බු කඩං බෙදං              බෙදං

වවුල් දහයි දහයි  දහයි

කොක්කු දහයි දහයි          දහයි

අහසේ උඩ නගියි            නගියි

පදිමු අපිත් එහෙයි        මෙහෙයි

ඉරු දෙවියෝ යන්නේ  උඩින්

සඳ දෙවියෝ යන්නේ  උඩින්

තරු බැබළෙන අහස  උඩින්

නඩා ගහමු අපිත්  උඩින්

විසි තුරු කර බැඳි රන්          ඔංචිල්ලා

රිසි රිසි අය අරගෙන           පැදපල්ලා

ඇසි පිය නො හෙළා බලා       සිටිල්ලා

කිසි තැන නැත මේ ලෙස      ඔංචිල්ලා

පුර වර මැද බැඳි රන්           ඔංචිල්ලා

දුර යන තරමට පුදුම නො       වෙල්ලා

වවුලන් ලෙෂ කැරකෙයි       ඔංචිල්ලා

අපිත් පදිමු දැන් රන්            ඔංචිල්ලා

ඔංචිල්ලා (=උංසිලි) අවුරුදු උළෙලට නැතිවම බැරි කී‍්‍රඩාවකි. එහෙයිනි එහි ජන පි‍්‍රයත්‍වය තවමත් නො සිඳී පවතින්නේ. රට ඔංචිල්ලා, කතුරු ඔංචිල්ලා, බමර ඔංචිල්ලා, හැඩිදැඩි තරුණ පෙළට සුදුසු වුවද සුකුමාර දෙහිනීන් වූ තරුණියකට වැල් ඔංචිල්ලාව පුරාතයේ සිට ම පි‍්‍රයජනක වූ බව 

‘‘ගන කනා ඊලෙයි  කෙළුම්

වන වනා දෙව්ලිය             උතුම්

වෙන වෙනා අබරණ           දිලූම්

මෙන වනා දෙව්දුනු           කැලූම්’’

යන සිරි රහල් සඟරජ හිමියන්ගේ කියුමෙන් පෙනේ. පුම ඉතිරි දෙපසේ සමෝසමේ වැල් ඔංචිල්ලා පදිමින් ගීතිකා ගායනයෙන් පී‍්‍රත වූ බව වීල්ගම්මුල මහ තෙරණුවෝ සඳකිඳුරු ද කවෙහි ද මෙසේ කීහ.

‘‘හැඳ පෙරව මල්             පට

ලිහෝවිලි කෙළනා          විට

පටන් ගෙන           මොනවට

කියත් ලිය ගී නද මියුරු  කොට’’

වාරම් රාවයෙන් රැවුපිළිරැවු නුවූ ගීතයෙන් තොර වූ ඔංචිලි කෙළියෙක් නැත. ගීතයේ රාවයෙන් වටාපිටාව නැළවේ. හැඩ ගැසේ. එසේ නො ව නිහඬ කරන කෙළියෙන් විනෝදයක් නූපදී. කවර කෙළිසෙල්ලමක්දී වුවද තෙරුවන් හෝ මුරුවන් සිහිකිරීම පරැන්නන් ගරු කළ බවට 

පදිනා ලෙස තරුණ්            ඔංචිල්ලා

අඳිනා වත තද කර  ඇඳගල්ලා

පදිනා වැල් දෙක බුරුල් නො     දෙල්ලා

සොඳිනා ගී කියමින් පැද           පල්ලා

සතර දෙයි අපි ආවේ  ඔක්කොම

සතර වටට සොඳ කැරකෙන    ගෙත්තම

සතර අතට අල්ලා  මාලක්කම

කතර ගමට බාරයි අපි  ඔක්කොම

ඉඳ ගත්තෙමි උස පුටුවක         ගුවනා

බැඳ ගත්තෙමි ජය කොන්ඩය      මුදුනා

ඇඳ ගත්තෙමි වතකුත්  ආබරණා

වැඳ ගත්තෙමි නාරායණ          සරණා

මිතුර මෙනුඹ අපි එක්ව  සියල්ලා

කතුර ලෙසට බැඳි රන්  ඔංචිල්ලා

නතර වෙවී ගුවනේ  ඔංචිල්ලා

මෙවර පදිමු අපි රන්  ඔංචිල්ලා

මේ ආදී වාරම් නිදසුන් වේ.

(මෙහි සමහර වචනයන් නූතන අක්ෂර ක‍්‍රමයන්ට අනුකූල නොවනවා විය හැකිය. මා උත්සාහ කළේ මා සතු පුස්තකයේ ඇති පැරණි වාක්‍ය රටා නූතන පරපුරට ඒ අයුරින්ම දැන ගැනීමට සැලස්වීමයි. එයින් යම් වරදක් වන්නේ නම් සමාවන්න.)